مطلبي از گذشته

به نام خدا

بابا سوفي سلام

امروز چهارشنبه  5 تير 1392 هست.15 ماه و 20 روزه شدي.منو ببخش كه مدت زيادي برات ننوشتم.هم تنبلي بود و هم پريش افكاري..وگرنه سوفيا به جرات ميگم كه تمام لحظاتم با توست.

روزها به سرعت ميگذره.خوشحالم كه به سرعت داري بزرگ ميشي و قوي ميشي و ميتوني از خودت مراقبت كني.چه ذوقي داره وقتي ميبينم موقعي كه تعادلتو ازدست ميدي و داري مي افتي سر و گردنتو طوري بالا نگه ميداري كه سرت به ديوار يا زمين نخوره.البته بعضي وقتا هم عليرغم تلاشي كه ميكني سرت ضربه ميخوره و باعث گريه و ناراحتيت ميشه..واي بابا هميشه چهره ت جلوي چشممه وقتي گريه ت شروع ميشه..اولش حالت بيصداي يك نفس حاصل از درد زياد و چهره بسيار دردمند و التماس گونه كه به فريادم برسيد و بعدش گريه شديد با صداي اعتراضي كه چرا مواظبم نبوديد.. همراه با گلوله اشكهاي فراوان...خلاصه سوفيا! اشكمو در ميآري..شيطون!..لوس!

تقريبا يكماه ونيم شبانه روز با هم بوديم.بهترين روزاي زندگيم بود.. تقريبا از 9 ارديبهشت تا 18 خرداد.تو اين ايام و تو اين هفته آخري مسافرت مشهد رفتيم.از اداره مرخصي گرفتم كه تا 18 ماهه نشدي مهد نري.خاله فاطمه از بعد از امتحاناتش اومد پيشمون و قراره كه تا آخر تابستون باهامون باشه..خيلي خووش ميگذره..مگه نه سوفيا!؟

ديروز ديدم با خاله فاطي شعر ميخوني يعني بعضي از كلماتشو با خاله جونت تكرار ميكني.بعضي از اعداد رو هم موقع شمردن تكرار ميكني..با عزيزت تلفني صحبت كردي..سلام رو كامل به زبون مياري..روزاي قبل وقتي وارد اتاق ميشدم ميگفتي سسسسسسسسسسسسس! ولي ديروز گفتي سلام..چه سرعتي داره پيشرفت كلاميت مثل پيشرفت جسميت.

فكر كنم ديگه تا چند ماه ديگه لازمه كه بري مهد..چون ظاهرا بچه هارو خيلي دوست داري و خوب باهاشون ارتباط برقرار ميكني..و دوست داري كه باهات همبازي بشن.

همه ميگن كه بچه خوش اخلاقي هستي..چون اصلا اخم تو چهره ت نيست و نگات خيلي مهربونه و معمولا يه لبخندي تو چهره ت هست.

خدا رو شكر تا اينجا همه جوره استانداردهاي رشد جسمي و ذهني رو رعايت كردي.يعني به موقع دندون درآوردي به موقع غلتيدي به موقع بلند شدي و راه رفتي و خيلي به موقع هاي ديگه...

از خدا ميخام پيشرفتهاي ديگه تم به همين صورت باشه..اين چيزيه كه بابا من براي همه بچه ها آرزو ميكنم.

ديگه يواش يواش بايد دوچرخه يا سه چرخه برات بخريم

بايد بيشتر بهت ياد بديم..مهارت آموزيت خيلي خوب شده و سرعت گرفته..يكيش همين كه الان ديگه وقتي ميگم سوفيا تعادل مياي و براحتي روي دستام مي ايستي و يا اينكه به حرف زدنامون دقت ميكني و بعضي از واژه هاي ما رو با صداي بلند تكرار ميكني و باعث تعجب و خنده ما ميشي..

دوستت دارم..باي